اختلال اضطراب اجتماعی

نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی | آیا من دچار اضطراب اجتماعی هستم؟

  • اختلال اضطراب اجتماعی یا Social Anxiety Disorder، یکی از اختلالات اضطرابی است که به طور گسترده‌ای بر زندگی روزمره افراد تأثیر می‌گذارد. این اختلال به معنای ترس و نگرانی شدید در موقعیت‌های اجتماعی است، جایی که فرد ممکن است تحت قضاوت یا ارزیابی قرار گیرد. احساساتی چون اضطراب، شرمندگی و نگرانی مداوم در این موقعیت‌ها می‌تواند به شدت کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله به بررسی علائم و نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی، انواع آن، و علل پدیدآیی اضطراب اجتماعی پرداخته شده است. شما با شناخت دقیق‌تر اختلال اضطراب اجتماعی و انواع آن، می­توانید در صورت نیاز از کمک‌های لازم بهره‌مند شده و زندگی اجتماعی سالم‌تری را تجربه کنید. اگر هم این سوال را در ذهن دارید که “آیا من دچار اضطراب اجتماعی هستم؟” با پاسخ دادن به چندین سوال که در انتهای مقاله آورده شده می­توانید در مورد ابتلا یا عدم ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مطمئن شوید.

    تعریف اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

    اختلال اضطراب اجتماعی (Social Anxiety Disorder) به احساس ترس و نگرانی در موقعیت‌های اجتماعی اشاره دارد. افرادی که دچار اضطراب اجتماعی هستند، معمولاً از تعاملات اجتماعی هراس دارند و این اضطراب می‌تواند به حدی شدید باشد که فرد از شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، جلسات کاری و غیره دوری کند. این وضعیت نه تنها بر روابط اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند انزوا، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس منجر شود.

    علائم و نشانه­‌های اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)  

    علائم و نشانه‌­های اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند در افراد مختلف به طور متفاوتی دیده شود. برخی از علائم و نشانه‌­های شایع اضطراب اجتماعی عبارتند از:

    ترس از قضاوت: احساس نگرانی مداوم درباره قضاوت دیگران و نگرانی از اینکه فرد در اجتماع چگونه قضاوت و ارزیابی می‌شود.

    اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی: دوری از مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که ممکن است باعث اضطراب فرد شوند، مانند مهمانی‌ها یا جلسات کاری.

    داشتن علایم فیزیکی اضطراب: تجربه علایم جسمانی مانند تعریق، لرزش، تپش قلب، و احساس تهوع.

    ناتوانی در بیان خود: مشکل در صحبت کردن یا ابراز عقاید خود در جمع، به‌خصوص در جمع‌های بزرگ یا ناآشنا.

    داشتن افکار منفی: نگرانی‌های مکرر درباره اینکه چه چیزی ممکن است اشتباه پیش برود و اشتغال ذهنی با این افکار منفی.

    احساس شرمندگی: احساس خجالت و شرمندگی در موقعیت‌های اجتماعی.

    علائم و نشانه‌­های اضطراب اجتماعی می‌توانند در موقعیت‌های مختلف مانند مهمانی‌ها، سخنرانی‌ها، و حتی مکالمات روزمره بروز کنند.

    اختلال اضطراب اجتماعی

    شیوع اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

    اضطراب اجتماعی یک اختلال نسبتاً شایع است. امروزه افراد زیادی به درجاتی از علائم و نشانه‌­های اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند. نه تنها نرخ بروز اختلال اضطراب اجتماعی هر سال به طور فزاینده­ای است، بلکه شیوع آن نیز به سرعت در حال افزایش است. طبق آمار انستیتو ملی بهداشت روان آمریکا اختلال اجتماعی در یک سال گذشته 15میلیون بزرگسال یا 7.1 درصد از جمعیت بزرگسال را تحت تاثیر قرار می‌­دهد. همچنین شیوع آن در زنان و مردان تقریباً یکسان است. اگرچه آمار ذکر شده بالا فقط برای بزرگسالان است، اما در واقع اختلال اضطراب اجتماعی در بین نوجوانان و نوجوانان شایع­‌تر است. چرا که این اختلال معمولاً قبل از سن 13 سالگی شروع می­‌شود. علاوه بر این، 36 درصد از کسانی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی هستند گزارش می­‌کنند که این اختلال را 10 سال قبل از شروع درمان داشته‌­اند.

    انواع اضطراب اجتماعی کدامند؟

    اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند به اشکال مختلفی بروز کند و هر نوع از آن ویژگی‌های خاص خود را دارد. در ادامه به تفصیل انواع اضطراب اجتماعی پرداخته شده است.

    اضطراب اجتماعی عمومی و فراگیر: این نوع اضطراب اجتماعی شامل ترس و نگرانی شدید در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی به طور کلی است. افرادی که دچار اضطراب اجتماعی عمومی و فراگیر هستند، ممکن است در جمع‌های بزرگ، مهمانی‌ها یا حتی در مکان‌های عمومی احساس راحتی نکنند. آن‌ها معمولاً از قضاوت دیگران می‌ترسند و ممکن است به همین دلیل از حضور در چنین موقعیت‌هایی خودداری کنند.

    اضطراب عملکردی: یکی از انواع اضطراب اجتماعی، اضطراب عملکردی است. اضطراب عملکردی به ترس از انجام یک وظیفه یا عملکرد خاص در جمع اشاره دارد. به عنوان مثال، فردی که باید در یک جلسه یا کنفرانس صحبت کند، ممکن است با احساس شدید اضطراب و ترس از قضاوت مواجه شود. این نوع اضطراب معمولاً در موقعیت‌های خاصی مانند سخنرانی، اجرای هنری یا امتحانات بروز می‌کند.

    اضطراب اجتماعی خاص: این نوع اضطراب به ترس از موقعیت‌های خاصی اشاره دارد. به عنوان مثال، ممکن است فردی فقط از ملاقات با افراد جدید، صحبت در جمع، حضور در مهمانی‌ها و غذا خوردن در رستوران شلوغ احساس اضطراب کند. این نوع اضطراب می‌تواند به تدریج منجر به کناره‌گیری از چنین موقعیت‌هایی شود.

    اضطراب اجتماعی مرتبط با تکنولوژی: با پیشرفت فناوری و افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی، نوع جدیدی از اضطراب اجتماعی به وجود آمده است. این نوع اضطراب شامل ترس از ارتباطات آنلاین و احساس ناتوانی در مدیریت تعاملات مجازی است. افرادی که از این نوع اضطراب رنج می‌برند، ممکن است از ارسال پیام، پست کردن در رسانه‌های اجتماعی یا شرکت در کنفرانس‌های آنلاین خودداری کنند.

    اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان

     اضطراب اجتماعی می‌تواند در سنین پایین‌تر نیز بروز کند. کودکان و نوجوانان ممکن است به دلیل ترس از قلدری، طرد شدن یا عدم پذیرش در گروه‌های همسالان دچار این اختلال شوند. نشانه‌ها در این سنین ممکن است به صورت مشکل در قاطعیت، احساس حقارت، حساسیت مفرط به انتقاد و قضاوت دیگران، گریه در زمان جدایی از والدین، ناتوانی در صحبت کردن با دیگران، اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی مثل مدرسه و کلاس گروهی ظاهر شود. کودکانی که در موقعیت­‌های استرس‌­زا قرار می‌­گیرند ممکن است عصبانیت بیش از حد از خود نشان دهند.

    این حساسیت بیش از حد در کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی باعث ترس از قضاوت مستقیم و غیرمستقیم دیگران نیز می­‌شود. آنها ممکن است اضطراب شدید امتحان داشته باشند یا از شرکت در کلاس امتناع کنند. این امر عملکرد تحصیلی آنها را به خطر می­اندازد و ممکن است منجر به فرار از مدرسه یا ترک تحصیل شود.

    اختلال اضطراب اجتماعی

    اضطراب اجتماعی در بزرگسالان

     در بزرگسالان، اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، از جمله ترس از صحبت در جلسات کاری، عدم توانایی در برقراری ارتباط با همکاران یا احساس ناتوانی در ایجاد روابط جدید. این نوع یکی از انواع اضطراب اجتماعی می­‌باشد که ممکن است به ایجاد مشکلات در روابط شخصی و شغلی منجر شود.

    علت بروز اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

    معمولاً برای پدیدآیی اختلالات روانی علل مختلفی مطرح است. به همین خاطر، علت اضطراب اجتماعی نیز می‌توانند متنوع باشند. در پدیدآیی و بروز اختلال اضطراب اجتماعی ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی نقش دارند. از جمله این علت­‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    عوامل ژنتیکی و ارثی: اگر در خانواده شما سابقه اضطراب اجتماعی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر است.

    تجربیات منفی: تجربیات منفی در دوران کودکی یا نوجوانی، مانند قلدری یا طرد اجتماعی، می‌توانند به بروز اضطراب اجتماعی منجر شوند.

    شخصیت: افرادی که شخصیت‌های درون‌گرا دارند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی قرار دارند. این افراد ممکن است به راحتی تحت تأثیر نظرات دیگران قرار گرفته و دچار استرس و اضطراب شوند.

    عوامل محیطی: فشارهای اجتماعی و فرهنگی، مانند انتظارات اجتماعی بالا، نیز می‌توانند نقش مهمی در ایجاد اضطراب اجتماعی داشته باشند.

    نقص در مهارت‌های اجتماعی: افرادی که در مهارت‌های اجتماعی ضعیف هستند، ممکن است بیشتر در معرض اضطراب اجتماعی قرار بگیرند.

    آیا من دچار اضطراب اجتماعی (SAD) هستم؟

    اگر شما نیز با برخی از علائم و نشانه­‌های اضطراب اجتماعی مواجه هستید، ممکن است از خود بپرسید “آیا واقعاً دچار این اختلال هستم یا خیر؟”. برای پاسخ به این سوال، می‌توانید این سوالات را از خود بپرسید:

    آیا احساس ترس و نگرانی شدیدی در موقعیت‌های اجتماعی دارید؟

    آیا از تعاملات اجتماعی دوری می‌کنید؟

    آیا این علائم بر زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته‌اند؟

    آیا در اکثر موقعیت‌های اجتماعی احساس خجالت و شرمندگی می‌کنید؟

    آیا زمانی که می­خواهید با مافوق خود یا یک مقام مسئول صحبت کنید مضطرب می­شوید؟

    اگر پاسخ شما به اکثریت این سوالات “بلی” است، به احتمال زیاد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستید. در این صورت برای اطمینان بیشتر بهتر است با یک متخصص روانشناسی بالینی یا تراپیست متخصص مشورت کنید تا راهکارهای درمانی مناسب را دریافت کنید.

    اختلال اضطراب اجتماعی

    پیامدهای عدم درمان اضطراب اجتماعی

    عدم درمان اضطراب اجتماعی معمولاً با پیامدهای منفی همراه است. برای کسانی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند، ایجاد روابط صمیمانه بسیار دشوار است. تحقیقات نشان می‌­دهد که در صورت عدم درمان، احتمال ازدواج آنها کمتر از سایرین است. این افراد معمولاً ترجیح می‌­دهند با خانواده اصلی خود زندگی کنند. علاوه بر مشکل در رابطه عاطفی و اجتماعی، چنین افرادی مشکلاتی را در محیط شغلی نیز دارند. به دلیل اضطراب در محیط کار سعی می­کنند همیشه تابع بوده و از بسیاری از حق و حقوق خود چشم‌­پوشی کنند. در موارد شدیدتر ممکن است افکار خودکشی، مصرف مواد یا سایر اختلالات را تجربه کنند. برای آشنایی بیشتر با تاثیرات منفی اضطراب به طور کلی می­‌توانید به مقاله “مهمترین تاثیرات منفی اضطراب کدامند؟” مراجعه کنید.

    درمان اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)

    خوشبختانه، اختلال اضطراب اجتماعی یکی از انواع اختلالات قابل درمان است. این اختلال نسبت به سایر اختلالات اضطرابی پیش‌­آگهی مناسبی به درمان دارد. روش‌های روان‌­درمانی متنوعی وجود دارد که می‌توانند به کاهش علایم اضطراب اجتماعی کمک کنند. در ادامه به برخی از انواع روش‌­های تراپی موثر در درمان اختلال اضطراب اجتماعی پرداخته شده است.

    درمان شناختی ـ رفتاری : روان­درمانی شناختی ـ رفتاری یا CBT یکی از انواع روش­های موثر و مبتنی بر شواهد در درمان اختلال اضطراب اجتماعی است. تراپیست CBT به فرد کمک می­کنند تا الگوهای منفی تفکر را تغییر دهید، مهارت­‌های اجتماعی جدیدی را یاد بگیرید و به تدریج با موقعیت‌های اجتماعی روبرو شوید. این درمان می‌­تواند به صورت آنلاین نیز صورت گیرد. برای آشنایی بیشتر می‌­توانید به مقاله “تاثیر مشاوره آنلاین بر درمان اضطراب اجتماعی” مراجعه کنید.

    درمان دارویی: تجویز برخی داروها مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs)، می‌توانند به کاهش علایم اضطراب اجتماعی کمک کنند.

    مدیتیشن و تمرینات تنفسی: انجام تمرینات مدیتیشن و تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش نشانه‌­های فیزیولوژیکی استرس و اضطراب کمک کنند. این روش‌­ها به فرد کمک می­‌کنند که در زمان مواجهه با موقعیت­‌های اضطراب­‌زا احساس آرامش بیشتری کنند.

    گروه­درمانی: جلسات گروه‌­درمانی می‌­تواند برای درمان علائم و نشانه‌­های اختلال اضطراب اجتماعی بسیار موثر باشند. در جلسات روان­درمانی گروهی یا گروه­درمانی فرد ترغیب می­‌شود تا به صورت واقعی با شرایط اضطراب‌­زا مواجه شود. در این جلسات همه افرادی که شرکت می­کنند دارای اضطراب اجتماعی هستند، پس از نظر دشواری برای حضور در چنین جلساتی نباید نگران باشید. گروه‌­درمانی شرایطی را فراهم می­کند تا فرد مبتلا به طور تدریجی با ترس­های خود مواجه شده و آنها را به چالش بکشد.

    گروه‌های حمایتی: گروه حمایتی مشتمل بر شرکت در گروه­‌ها و فعالیت­‌هایی است افراد مبتلا به یک اختلال خاص برای حمایت از یکدیگر تشکیل می‌­دهند مثل گروه حمایتی پرخوری عصبی، گروه حمایتی وسواس و غیره. شرکت در گروه‌های حمایتی اضطراب اجتماعی می‌تواند به شما این امکان را بدهد که با افرادی که تجربه مشابهی دارند، ارتباط برقرار کنید و از تجربیات آن‌ها نیز بهره‌مند شوید.

    رزرو نوبت مشاوره آنلاین

    سخن پایانی

    اضطراب اجتماعی یک اختلال جدی است که می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. شناخت علائم اختلال اضطراب اجتماعی، و درک علل و انواع آن می‌تواند به شما کمک کند تا با این چالش مقابله کنید. اگر شما از اضطراب اجتماعی رنج می‌­برید یا کسی را می‌شناسید از آن در رنج است، فراموش نکنید که کمک گرفتن از یک تراپیست متخصص در درمان اضطراب اجتماعی می‌تواند گام مهمی در جهت بهبود وضعیت باشد. با توجه به اینکه اضطراب اجتماعی قابل درمان است، با شروع تراپی و روان­درمانی می‌توانید مسیر حرکت به سمت یک زندگی اجتماعی سالم‌تر و به دور از اضطراب را در پیش بگیرید.

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱۰ رای

    به اشتراک گذاری:

    Facebook
    LinkedIn
    Telegram
    WhatsApp
    Email

    مقالات مرتبط

    #